امام حسین (علیه السلام) روز یکشنبه 28 رجب سال شصت هجرى از مدینه بسوى مکه حرکت کرد و شب جمعه در حالى که سه شب از ماه شعبان گذشته بود، وارد مکه گردید. آن حضرت پس از چهار ماه و پنج روز اقامت در مکه معظّمه (از شعبان تا پایان ذیقعده) در روز سه شنبه هشتم ذیحجه مصادف با روز ترویه (همان روزى که مسلم بن عقیل در کوفه قیام کرد) از مکه بسوى عراق حرکت کرد(1)(2).
حرکت امام حسین (ع) زمانى بود که به ایشان خبر رسید یزید لشکرى را به فرماندهى عمرو بن سعید بن عاص به مکه گسیل داشته و او را امیر الحاج قرار داده و به او تأکید کرده که هر جا حسین (ع) را بیابد بىدرنگ او را به شهادت برساند(3) ؛ و از طرف دیگر امام (ع) مطّلع شده بود که سى نفر از مزدوران یزید جهت ترور ایشان به مکه اعزام شدهاند(4) : در ضمن این نکته نیز قابل توجه است که مردم حجاز با اهل بیت(ع) دشمنى دیرینه داشتند و نسبت به ساحت قدس علوى بىحرمتى مىکردند بطورى که امام چهارم (ع) مىفرماید: ما در مکه و مدینه حتى بیست نفر دوست و طرفدار هم نداریم(5) . بهر حال وقتى امام (ع) از توطئه شوم یزید با خبر شد، براى حفظ حرمت خانه خدا، پس از انجام طواف و سعى بین صفا و مروه و تبدیل حج به عمره مفرده(6) تصمیم به خروج از مکه - آنچه در این متن آمده و در افواه نیز مشهور است که امام (ع) حج را تبدیل به عمره نمودند، جاى تأمّل و بررسى است و تحقیق بیشترى را مىطلبد، زیرا با توجّه به علم امام (ع) از اینکه نمىتواند حج را به پایان برساند چگونه در روز هشتم، احرام حج بسته و بعد آن را به عمره تبدیل کرده است؟
اولاً: امام، عمره را در ماه شعبان بجاى آورده، و چون عمره در غیر ماههاى حج قرار گرفته اگر بخواهد حج تمتع بجاى آورد، آن عمره کافى نیست و باید از میقات در ماههاى حج احرام بسته و عمره تمتع بجاى آورد. صاحب جواهر مىگوید: کسى که عمره مفرده را در غیر ماههاى حج (شوال و ذیقعده و ذیحجه) بجاى آورد، جایز نیست حج تمتع بجا آورد، زیرا عمره تمتع داخل در حج است و در غیر ماههاى حج واقع نمىشود (جواهر الکلام 20/462). و اگر کسى احتمال بدهد که احرام آن حضرت احرام حج اِفراد بوده است و حج اِفراد را تبدیل به عمره نموده است، این نیز خالى از اشکال نیست زیرا اولاً با علم امام (ع) به اینکه نمىتواند حج را به پایان ببرد چگونه به احرام حج مُحرم شده است، و ثانیاً میقات حج افراد براى کسى که وطن او مکه نیست همان میقاتهاى مشهور است و نمىتواند از مکه مُحرم شود.
و ثانیاً: از روایات چنین مستفاد است که امام (ع) عمره بجا آورده و از تبدیل حج به عمره یا به تعبیر دیگر عدول به عمره مفرده ذکرى نیست که ما در اینجا برخى از آن روایات را ذکر مىکنیم:
عن علی بن ابراهیم عن ابیه و عن محمد بن اسماعیل عن الفضل بن شاذان عن حماد بن عیسى عن ابراهیم بن عمر الیمانى عن ابى عبداللَّه (ع) انّه سئل عن رجل خرج فی اشهر الحج معتمرا ثم خرج الى بلاده، قال: لابأس و ان حج من عامه ذلک و افرد الحج فلیس علیه دم و ان الحسین بن علی (ع) خرج یوم الترویة الى العراق و کان معتمرا.
و عنه عن ابیه مکرمه گرفت.(7)
فرزندان و برادران و برادرزادگان و اکثر اهل بیت، بجز محمد بن حنفیّه، امام (ع) را همراهى مىکردند.(8)
امام (ع) در حال حرکت این آیه را تلاوت مىکرد «فخرج منها خائفا یترقّب قال ربّ نجّنی من القوم الظّالمین».(9)
امام حسین (ع) براى رفتن به مکه راه اصلى و عمومى را اختیار کرده بود، و در پاسخ اهل بیت که به او مىگفتند: اگر ما نیز از راهى که ابن زبیر انتخاب کرده بود (بیراهه) مىرفتیم، شاید از تعقیب دشمنان در امان بودیم، فرمود: نه! بخدا سوگند از راهى جز این نخواهم رفت تا مشیّت الهى بوقوع پیوندد.(10)
ملاقات در بین راه
عبداللَّه بن مطیع(11) امام را در بین راه ملاقات کرد و عرض کرد: جانم به فداى تو باد! عزم کجا دارى؟
امام (ع) فرمود: در حال حاضر قصد رفتن به مکه را دارم و از خداى متعال طلب خیر مىکنم.
عبداللَّه بن مطیع عرض کرد: به فدایت گردم، از خداى براى شما طلب خیر مىکنم، مبادا از مکه بسوى کوفه حرکت کنى زیرا کوفه همان شهر بد خاطرهاى است که پدرت را در آنجا کشتند و برادرت امام حسن مجتبى (ع) را در چنگ دشمن رها کردند و خود نیز با او از در نیرنگ در آمدند و او را زخم کارى زدند که نزدیک بود او نیز کشته شود. در حرم و خانه خدا بمان زیرا تو بزرگِ نژاد عربى و از مردم حجاز کسى نیست که با تو در رتبه و مقام برابر باشد، در آنجا بمان تا مردم از اطراف به گرد تو جمع گردند، بخدا سوگند که بعد از تو ما را به زنجیر بردگى کشند.(12)
پی نوشت :
1- سید ابن طاووس نقل کرده است که امام حسین (ع) روز سه شنبه سوم ذیحجه از مکه عازم عراق گردید (الملهوف 25). و سیوطى، خروج امام از مکه به عراق را بدون تعیین روز، عشر ذیحجه ذکر کرده است (تاریخ الخلفاء 207).
2- انساب الاشراف 3/160.
3- مقتل الحسین مقرّم 165.
4- تظلّم الزهراء 153.
5- ما بمکّة و المدینة عشرون رجلا یحبّنا». (شرح نهجالبلاغه ابن ابىالحدید 4/104).
6- عن اسماعیل بن مراد عن یونس بن معاویة بن عمار قال: قلت لأبی عبداللَّه (ع): من أین افترق المتمتّع و المعتمر؟ فقال: ان المتمتّع مرتبط بالحج و المعتمر اذا فرغ منها ذهب حی
ث شاء و قد اعتمر الحسین (ع) فی ذی الحجة ثم راح یوم الترویة الى العراق و الناس یروحون الى منى و لا بأس بالعمرة فی ذی الحجة لمن لا یرید الحج (وسائل الشیعة، ج 10، باب 7 من أبواب العمرة، حدیث 2 و 3).
همانگونه که از دو حدیث فوق مستفاد است، امام حسین (ع) مُحرم به احرام عمره بودهاند و صحبت از تبدیل حج به عمره نیست، مضافاً بر اینکه بعضى خروج امام حسین به عراق را در سوم ذیحجه ذکر کردهاند (سید ابن طاووس در ملهوف) و ابى جارود از امام باقر (ع) نقل کرده است که امام حسین (ع) یک روز قبل از ترویه یعنى روز هفتم ذیحجه از مکه خارج گردید. (کامل الزیارات 73).
7- حیاة الامام الحسین 3/16.
8- ارشاد شیخ مفید 2/34.
9- سوره قصص: 21.
10- ارشاد شیخ مفید 2/35.
11- در کامل ابن اثیر جریان ملاقات امام (ع) با عبداللَّه بن مطیع را هنگام رفتن به مکه ذکر کرده است ولى خواهد آمد که دیگر مورخان مثل شیخ مفید این ملاقات را هنگام آمدن از مکه بسوى عراق مىدانند. بعضى احتمال دادهاند که دو ملاقات انجام گرفته با دو نفر متفاوت: هنگام رفتن به مکه با عبداللَّه بن مطیع و هنگام رفتن به عراق با عبداللَّه بن ابى مطیع. (الامام الحسین و اصحابه 163).
12- کامل ابن اثیر 4/19.
انتفاضه ظرفی از دعا تا رجعت ستاره ها جبهه وبلاگی غدیر ایجاد کرد
بسم الله الرحمن الرحیم
دعا برای ظهور و آزادی اسرا با قرائت دعای ام داوود در روز 15 رجب
یَا بَنِیَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ یُوسُفَ وَأَخِیهِ وَلا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا یَیْئَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ (یوسف- 87)
ای پسرانم! بروید و از یوسف وبرادرش جستجو کنید و از رحمت خدا مایوس نشوید که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوس مىشوند!
این کسانی که محبوب ما هستند، محبوب ملت ما هستند این معلولین را، این اسرا را این تمام کسانی که در آنجا دربند هستند همه اینها را خداوند انشاءالله آزاد کند و ما را به وظیفه خودمان آشنا کند. و به اسرای ما سلامت عنایت کن و هر چه زودتر این بزرگان اسلام و افتخار آفرینان کشور اسلامی ایران را به میهن اسلامی شان باز گردان.(صحیفه امام،ج 18، ص149)
غریب به 30 سال است که از اسارت چهار فدایی اسلام و میهن اسلامی مان به دست دژخیمان رژیم صهیونیستی می گذرد.
سردار رشید اسلام حاج احمد متوسلیان، سید محسن موسوی کاردار و دیپلمات سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت، کاظم اخوان و تقی رستگار مقدم چهار عزیزی که در زمان هجوم اشغالگرانه رژیم اشغالگر قدس به لبنان و محاصره بیروت بنا به وظیفه اسلامی و انسانی خود و برای یاری مردم و شیعیان ستمدیده لبنان عازم بیروت شدند و از آن زمان یعنی تیر ماه 1361 که اتفاقا مصادف با ماه مبارک رمضان نیز بود تا کنون در شکنجه گاههای رژیم صهیونیستی به سر می برند.
داوود برادر رضایی امام صادق (علیه السلام) بود و از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه السلام) که به دست منصور عباسی سالها در زندان متحمل شکنجه واسارت بود. مادر داوود به نزد امام صادق (علیه السلام) رفت وو از ایشان چاره جویی کرد و امام صادق(علیه السلام) این اعمال را به او آموخت . روز 15 رجب پس از انجام اعمال مادر داوود پیامبر (صلی الله علیه واله ) را در خواب دید که به او بشارت ازادی پسرش را میدهند. پس از ان به اندازه طی مسیر زندان تا منزل؛زمان گذشت و داوود به نزد مادرش باز گشت. این دعا برای ازادی اسرا از دست مستکبرین به مردم اموزش داده شده است.
همچنین در سالگرد ربوده شدن ستاره ها بر خود لازم دانستیم تا همراه با گروهی از یاران و دوستان ارزشی و فعال که در این زمینه سالها قبول زحمت پیگیری و دادخواهی برای آزادی این عزیزان نموده اند بار دیگر حرکتی هرچند جزئی انجام دهیم . لذا در بحث فضای سایبر که این روزها نفوذ و قدرت رسانه ای خاصی برای پیگیری خواسته ها را دارد جنبش و حرکت سایبری رآغاز کرده و با هماهنگی دوستان و همراهان همیشگی وبلاگستان و رسانه های ارزشی این طرح را نیز که فریاد آزادی و حق خواهی ماست را در فضا به اجرا گذاریم.
بدین منظور و در این روزهای پر برکت ماه رجب علی الخصوص ایام البیض که جملگی به اعتکاف مینشینیم و اعمال ام داوود بجا می آوریم بیایید همه با هم دست نیایش بلند کنیم برای ظهور منجی عالم بشریت امام مهدی (عجل الله فرجه)و آزادی اسرای مان خصوصا آنها که در دست رزیم منحوس اسرائیل گرفتارند و البته برای پیروزی هر چه سریعتر برادران و خواهران مسلمانمان در اقصی نقاط جهان که این روزها تعداد زیادی شهید میدهند و برای استقرار و پیروزی اسلام عزیز و رجعت ستارگان آسمان مجاهده و قهرمانی ظرفی از دعای خالصانه پر کنیم.
از تمامی همراهان و عزیزان فعال و غیرتمند و افسران و سربازان جنگ نرم ولایتمدار خواستاریم با نشر و نصب بیانیه و بنر در سایتهاو وبلاگها و شبکه های اجتماعی، طرح عظیم و مشترک دعا برای ظهور و آزادی اسرا با قرائت دعای ام داوود در روز 15 رجب را اطلاع رسانی کنید.
برای حمایت و پیوستن به اعضاء جبهه این تصویر را با استفاده از کد زیر در وبلاگ یا سایت خود نسخه برداری کنید :
